Pozytywna komunikacja. Słowa, które pomagają budować relacje.
"Jedną z najbardziej podstawowych potrzeb jest potrzeba, aby nas rozumiano.
Nie spodziewamy się, że inni ludzie będą się z nami zgadzać, ani też niekoniecznie szukamy pochwały czy potwierdzenia. Byłoby to pewnie miłe, ale możemy się bez tego obejść, dopóki wiemy, iż jest ktoś, kto nas rozumie,
kto wie, co czujemy i docenia nasze prawdziwe pragnienia i intencje. Nikt bez kogoś takiego nie przetrwa długo sam.
Kiedy znajdujemy kogoś, kto szczerze chce nas zrozumieć, taka parę uszu, które są prawdziwie otwarte, by słuchać,
to znaleźliśmy perłę. Jest to perła olbrzymiej wartości i zrobimy prawie wszystko, by utrzymać i pielęgnować tę relację".
T. Marshall
Zdolność komunikowania się i przekazywania myśli za pomocą słów jest jednym z cudów ludzkości.
Dzieci obserwując dorosłych uczą się nie tylko jeść, chodzić, zachowywać się
w określonych sytuacjach, ale także komunikować się z innymi. Sposób mówienia zależy od tego, co słyszymy na co dzień. Mówmy do naszych dzieci wzmacniając ich poczucie kompetencji.
Poprzez uważny dobór słów okazujmy im szacunek, życzliwość, cierpliwość i miłość.
Pozytywna komunikacja wymaga aktywnego słuchania.
Chcąc być dobrym słuchaczem swoich dzieci, przestrzegajmy kilku zasad:
1. Utrzymujmy kontakt wzrokowy z osobą mówiącą - oznacza to przerwanie swoich zajęć, odłożenie gazety, wyłączenie telewizora, odejście od komputera itp.
2. Nie zakładajmy, że wiemy, co powie nam druga osoba. Jednym z najszybszych sposobów spowodowania zamknięcia się drugiej osoby jest przypisywanie jej czegoś, czego tak naprawdę nie miała na myśli.
3. Zadawajmy mówiącemu pytania wyjaśniające i powtarzajmy innymi słowami to,
co zrozumieliśmy (np. słyszę, że obawiasz się jutrzejszego sprawdzianu, czy dobrze to zrozumiałam/łem?)
4. Powstrzymajmy się od przesadnej reakcji i natychmiastowego działania. Lepiej jest zakończyć całą rozmowę, a później po przemyśleniu, podjąć działanie za zgodą dziecka.
Cierpliwość jest kluczową sprawą w budowaniu zaufania i otwartości między rodzicem, a dzieckiem.
5. Akceptujmy i nie wyśmiewajmy tego, co mówi dziecko. Można dziecka nie rozumieć, ale wyśmiewanie go i krytykowanie obniża poczucie jego wartości i może skutecznie przerwać linię porozumienia.
|
