| |
Szkoła Podstawowa nr 6
im. Ryszarda Peryta
ul. św. Kingi 1
65-215 Zielona Góra
tel/fax 68 454 87 47
e-mail: sp6.zgora@gmail.com
Inspektor ochrony danych:
Kamil Kolenik, tel. 880 100 367
email: iod1@cuw.zielona-gora.pl
 |
|
Nowa strona internetowa szkoły SP 6
ze11.pl
| Jak zachęcić dziecko do współpracy? » 21-04-2022 | | W porozumieniu się z dzieckiem ważny jest sposób przekazywania mu poleceń, próśb, informacji. | | | Jak zachęcić dziecko do współpracy?
Większości dorosłym zależy na tym, aby dzieci były posłuszne.
Co to znaczy? ? aby bez oporu wykonywały nasze polecenia, zachowywały się w określony, pożądany przez nas sposób. Należy pamiętać jednak o tym, że bardzo często potrzeby dorosłych nie pokrywają się z potrzebami dzieci. Problem stanowi również niejasne, nieprecyzyjne formułowanie oczekiwań. Sądzimy, że dziecko samo z siebie dokładnie wie, co ma robić, gdy słyszy, np. "szykuj się do spania", "sprzątaj", "bądź grzeczny".
Doktor Haim Ginott podaje kilka przykładów niekorzystnych metod postępowania.
Tego powinniśmy unikać:
* groźba "Jeśli zrobisz to jeszcze raz, to..." jest to wyzwanie dla dziecka, które chętnie przekroczy zakaz, aby obronić swojej niezależności;
* przekupstwo " Jeśli to zrobisz, to..." (obietnica nagrody) - z czasem dziecko może żądać coraz większych korzyści za "grzeczne" zachowanie;
* obietnice - oznacza to tyle samo, co - bez obietnicy nie można ufać;
* krytyka, sarkazm - budzi potrzebę kontrataku;
* porównywanie z innymi.
W porozumieniu się z dzieckiem najważniejszy jest sposób przekazywania mu poleceń, próśb, informacji.
CO MOŻE POMÓC W ZACHĘCANIU DZIECKA DO WSPÓŁPRACY?
Poniższe metody zaproponowane zostały przez A. Faber oraz E. Mazlish (autorki książki ?Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?).
1. Opisz, co widzisz, lub przedstaw problem ? bez wskazywania winnego. Forma TY wywołuje poczucie winy i zachęca do reagowania, bronienia się.
2. Udziel krótkiej informacji, np. "Brudne rzeczy wkłada się do kosza na pranie" lub "Bardzo byś mi pomógł, gdybyś przygotował stół do obiadu".
3. Zaproponuj wybór. Groźby i rozkazy wywołują poczucie bezradności lub chęć oporu. Wybór otwiera furtkę do nowych możliwości.
4. Wyraź to jednym słowem lub gestem. Reakcja na pojedyncze słowo jest inna niż na kazanie. Jedno słowo czy gest zachęca do pomyślenia o problemie i zastanowienia, co należy zrobić.
5. Opisz, co czujesz. Nie wypowiadaj się na temat charakteru dziecka, nie atakuj i nie ośmieszaj, np. "Nie lubię, gdy niegrzecznie się do mnie odzywasz" zamiast "Przestań tak mówić, jesteś ordynarny".
6. Wyraź to samo na piśmie. Słowo pisane nie podnosi głosu. W tym wypadku należy jednak pamiętać, aby nie był to zbiór poleceń. Ciekawą, humorystyczną formą jest pisanie "w imieniu" rzeczy, np. liścik zostawiony na komputerze/laptopie - "Zanim mnie włączysz - pomyśl - czy odrobiłeś już lekcje?" lub liścik przyczepiony na klatce królika - "Ratunku! Nie mogę już wstrzymywać oddechu. Proszę wyczyść moją klatkę".
(Faber, Mazlish 1996, s.88)
Istotne są właściwie sformułowane komunikaty, którymi chcemy zachęcić dziecko do współpracy z nami. Słowa klucze to:
ZALEŻY MI?
POTRZEBUJĘ?
OCZEKUJĘ OD CIEBIE?
Wychowanie do samodzielności, współpracy, wrażliwości, szacunku dla innych
i samego siebie nie da się osiągnąć brutalnością, przymuszaniem, zniewoleniem czy naruszaniem godności osobistej. Wychowanie nie odbywa się w specjalnie na ten cel wyznaczonym czasie, ale w codzienności ? przez każdy gest, zachowanie, słowo.
Literatura:
1. A. Faber i E. Mazlish, ?Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły?, Poznań 1996;
2. J. Sakowska, ?Szkoła dla Rodziców i Wychowawców?, Warszawa 2008. | | | Załączniki
1. Jak zachęcić dziecko do współpracy?
|
|
